Ik hoor het al denken: wie krijgen we nu in de maag gesplitst? Ik kan u helemaal begrijpen, maar u heeft dan ook de intrigerende hoesfoto van deze CD nog niet gezien. Dat is een foto die op onweerstaanbare wijze uitnodigt tot luisteren naar de plaat die erachter zit. De Turks-Koerdische zangeres Töre Anadolu maakt je je niet meteen makkelijk om iets over haar te weten te komen. Een website schijnt niet te vinden te zijn en de Facebookpagina maakt je, als Turks-onkundige, niet veel wijzer. Ik kan er alleen -met de nodige fantasie dan nog- uit afleiden dat de jonge vrouw ook een carrière in film en theater (gehad) heeft en dat deze plaat haar derde is. Daarop werkt ze zich, begeleid door een hele schare instrumenten en onder de kundige leiding van de hier niet helemaal onbekende Cavit Murtezaoglu, door een tiental popsongs die, vanwege de stem van Töre en het instrumentarium dat we doorgaans met wereldmuziek associëren een bijzondere dimensie krijgt.

OK, accordeon, gitaar, cello en trompet…die kennen we allemaal, maar wat te denken van de balaban (een dubbelriet-fluit), de baglama (een soort langnekluit), divan (rechtstreekse familie van de baglama), net als de çelpe, de kamança en de tar. Ook de Ud is hier niet helemaal onbekend en wie al eens wat kleine lettertjes leest, zal allicht ook al de darbuka en de davul tegengekomen zijn.

Welnu, op deze plaat vind je ze allemaal samen en in verschillende combinaties brengen ze die tien liederen, die meestal enige melancholie uitstralen en een tikkeltje Oosters mysterie in zich dragen. Dit is populaire muziek, zij het niet van de soort die je in de grotere Turkse restaurants opgelepeld krijgt. Dit hoort veeleer thuis in het rode pluche van een theaterzaal of cultureel centrum en de drie kwartier van de plaat vliégen werkelijk voorbij. Ik weet eigenlijk ook niet hoe het komt dat deze plaat, die al in 2018 gemaakt werd, nu pas bij ons uitkomt. Zou er een tournee in de maak zijn? Een mens kan het alleen maar hopen en als dat het geval zou zijn, zit deze jongen gegarandeerd in de zaal, want, nu ik de plaat een keer of zeven gehoord heb, geraak ik er steeds meer van overtuigd, day dit live heel erg goed moet zijn. Ik het die snik in de stem van Töre? Dat zou zomaar eens kunnen.

Om u van uw honger min of meer af te helpen -of net niet) kan ik u zeggen dat YouTube heel wat filmpjes van deze dame in de aanbieding heeft. Als ik u was, ik was die NU al aan het zoeken! U heeft mij vast begrepen= heel leuke plaat is dit!

(Dani Heyvaert)